ปลายฟ้า ป่าตะวันตก

[Jaownang]

วันนั้น..วันที่ร้างลา..ไกล.. หัวใจที่เคยเป็นหัวใจ มันเปลี่ยนไป..เหมือนไม่ใช่หัวใจ

[Jaownang]

ความสุข...เบื้องหน้า
ความทุกข็...ในหัวใจ...

[Jaownang]

วันที่ก้าวย่าง... ของมิตรภาพ บันดาลสุข..หลายชีวิตต่างกัน ทั้งที่มาและที่ไป..

[Jaownang]

หลังจบทริปหรรษา...แต่กาลเวลาไม่ได้พาให้ สุขใจ..บางเรื่องราวยังวนเวียนบนความรู้สึก

[Jaownang]

ทำได้ไหม...ถ้าต้องเลือก..ในสิ่งที่แตกต่าง...เลือกที่จะนอนป่า หรือในเมือง ในวันที่สายฝนหล่นพรำ

[Jaownang]

การเดินทาง..ที่เร่งรีบ.ดึกมากแล้วถนนหนทางที่เปล่าเปลี่ยว หลายความคิด หลายหลากมุม

[Jaownang]

การติดต่อเพื่อนๆ แม้จะยากนิด แต่การสื่อสานออนไลน์ และโทรศัพท์มือถือทำให้ทุกคนต่างทิศทางมารวมตัว  หลายคนไม่ได้รู้จักกัน แต่นั้นก็ผ่านมิตรภาพบางคน

[Jaownang]

หน้าที่ที่แ้จ้งและแยกกันทำ..ทำให้เราพบเป้าหมายกันอย่างสนุก ทุกคนพบกันเริ่มสัมพันธ์กันอย่างมิตรภาพกว่าจะถึงจุดหมายเล่นเอาตีสอง เมือ่ตีสองถึงแคมป์ก็ล้มตัวลงนอน  บนเปลใครเปลมัน...

เช้าวันใหม่กับการพร้อมเดินทางเริ่มต้นจากอาหารเช้า...อาหารเที่ยงแพ็ค และการเดินทางสู่จุดเริ่มต้น

[Jaownang]

แต่ละคนพร้อมที่จะเดินเท้าสู่ผืนป่าอย่างไม่รู้ว่าชะตากรรมอะไรจะเกิดขึ้น รถที่พามาไปต่อไม่ได้เพราะรถชาวบ้านคันหน้าติดไม้ล้ม เราจำต้องเดินเท้าต่อไปยังธารน้ำตก

[Jaownang]

เดินถึงลำธาร ตอนนี้มึนจำอะไรไม่ได้ ประสาทเริ่มไม่สั่งการ มากเรื่องราวที่คิดระหว่างทางเดินมันทำให้อรรถรสหายไปมากมายสำหรับเจ้า