ปลายฟ้า แดนใต้ เบตง

[Jaownang]

วันที่ห่างหาย..มีเรื่องเล่ามากมาย รวมถึงความรู้สึก..ลึกๆ เคยไหม..ที่บางที..บอกใครไม่ได้...

[Jaownang]

วันนั้น.. การเดินทางเงียบๆ คนเดียว คิดคนเดียว..มันก็ไ่ด้ใจ..ตามโอกาส แบกเป้สู่เบตง..เวลามีไม่มานกนักกับการเดินทาง..ทำอะไรได้ก็่ทำ ไม่มีเวลาพิถีพิถันนัก..นั่งรถผ่านกลางเมืองเบตง...
กับการสอบถาม ให้คำตอบอะไรไม่ได้มากนัก ตัดสินใจแล้วก็ไป..ตามตะวัน

[Jaownang]

เจ้าโชคดีเป็นไหนๆ  เพื่อนที่สตูลรู้ข่าวว่าเจ้ามา รีบบึ่งจักรยาน  หนีศรีภรรยามาดักรอที่หาดใหญ่  พระเจ้า...

อ. ไอ้เจ้า  แกจะไปไงคนเดียว แกจะไปนอนไหน แกจะไปยังไง เดี๋ยวกรูไปด้วยมีเพื่อนอยู่ เบตง ที่สำคัญคนในเครื่องแบบที่แกชอบด้วย
จ. ก็มีทางไปก็ไป แต่แอบยิ้มในใจ "คนในเครื่องแบบ"

ณ สนามบิน..ดอนเมือง เสียงทอสับที่ดัง..เจ้าอยู่ไหนตอนนี้ ป. อยู่ดอนเมืองชั้นสอง..จะไปด้วยอยากไปมานาน
จ...

[Jaownang]

การเดินทางไม่ได้ยากนัก กว่าจะถึงหาดใหญ่ บ่ายแก่ๆแล้ว เดินเล่นแถบตลาดกิมหยง หาอะไรทานเล็กๆน้อยๆ เดินชมเมืองทานราดหน้าเจ้าดัง ทานปอเปี๊ยะสดแสนอร่อยใกล้ตลาดกิมหยง เดินหาแอ๊ปเปิ้ลแดงปอกทาน ได้เกสเฮ้าส์เล็กๆ หลังศาลเจ้า..ประทัง แต่ที่นี่คนเต็มตลอดเชียวคะ

เช้าตีห้าพร้อมเดินทางสู่ บขส.หาดใหญ่ด้วยรถกระป๊อเล็กๆ ไม่กี่สิบบาทบึ่งสู่ปลายทางรถตู้ แต่จะไปทางไหนดี ด่านไทยหรือด่านมาเลย์

ตกลงไปว่าคันไหนออกก็ไป "ได้รถตู้โพธิ์ทอง" ร้อยกว่าบาทประหยัดตังพอควร

[Jaownang]

ป่าใต้เป็นอะไรทีสวยมาก อีกเส้นทางน่าเดินป่านัก เส้นทางที่ฝันไว้อีกทาง ป่าฮาล า และเทือกเขาปกโยะ ที่เจ้าพยายามถามหาแต่ไม่มีใครพอรู้
ป้ายแต่ละป้ายตามเส้นทางบ้างก็ดูน่ากลัวกับภาษายาวีมั้ง ที่เขียนบดทับอักษรไทยบ้างขีดฆ่าบ้าง  ใจที่ปกติทำให้เจ้าเข้าตา เป็นไงเป็นกัน..มาแล้ว

[Jaownang]

หลายคนถาม "เจ้าจะไปทำไมยะลาเบตง ที่อื่นม่เยอะแยะ"
เจ้าได้แต่นิ่งงัน..สามแดนใต้เป็นอะไรที่เจ้าอยากแบกเป้มานานแล้ว  เวลาการงาน ที่รัดตัวเร่งรีบทำให้เจ้าไม่สามารถนัดใครได้ เวลาพร้อม เงินพร้อม ตัวพร้อม ก่อนจะไม่มีโอกาสมา.. คนหนีขึ้นเหนือขึ้นอีสาน  มันดูพลุกพล่านวุ่นวายกับการแบกเป้ไป
วันนั้นที่ร้านค้า..กำลังนั่งทานข้าว..อยู่ๆ ข่าวท่องเที่ยวบอกว่า "อัยเยอร์เวง" ทะเลหมอกที่เริ่มพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว
นั่งมองตาค้าง..เฮ้ย.. อันนี้ที่ตรูกะลังจะไปตอนนี้นี่.. อิ อิ ไปก่อนจะบูม บูม บูมมมมมม